Jelle Terwal kreeg maagverkleining bij Centrum Obesitas Noord-Nederland: “Had ik het maar tien jaar eerder gedaan”

Het overgewicht vormde al jaren een vervelende belemmering in Jelles dagelijkse activiteiten. Even in de tuin werken betekende een uur bijkomen, een stukje wandelen was onmogelijk zonder zitpauze en spontaan in beweging komen? Gebeurde zelden. Het slanke postuur dat Jelle tot zijn 45ste heeft was lang niet meer zichtbaar, maar als de weegschaal in 2022 de 141 kilo aantikt, is het echt genoeg. “Dit was voor mij het dieptepunt. Mijn eerste kleinkind was op komst en ik wilde straks ook een goede opa zijn en met mijn kleinkind kunnen voetballen.” Het roer ging om.

Jelle heeft dan al veel pogingen om af te vallen achter de rug, maar het gewichtsverlies vasthouden lukte niet. “Ik ben een stresseter, daar ben ik wel achter gekomen”, verklaart Jelle. “Ik at alles weg.” Begin 2020 kreeg Jelle nog een zware dreun: de diagnose uitgezaaide prostaatkanker. Er volgde een behandeling waar gewichtstoename een van de bijwerkingen was. Dat leidde tot de 141 kilo.

Jelle herinnert zich het moment nog goed dat hij zijn huisarts naar mogelijkheden voor een maagverkleining vroeg. “Het voelde als een persoonlijk falen, maar ik had een sterke wens; ik wilde een betere levenskwaliteit dan ik op dat moment had.” Zijn huisarts legde nog dezelfde dag contact met Centrum Obesitas Noord-Nederland om het proces te starten.

Voorafgaand aan de operatie leerde Jelle onder begeleiding van een diëtist om anders te eten en valt dan al kilo’s af. In augustus 2022 ging hij onder het mes. “Ik heb de mini gastric bypass gehad. De eerste dag na de operatie had ik buikpijn, maar het herstel verliep voorspoedig. Na een nacht mocht ik alweer naar huis.” Klachten na de operatie heeft Jelle niet gehad, behalve twee keer dumping. “Dumping is niet fijn. Ik ben erachter gekomen dat ik één voedingsmiddel niet goed verdraag: zalm. Veel te vet. En ik heb een keer dumping gehad omdat mijn oog groter was dan mijn maag en ik te veel verkeerde dingen tegelijk at. Toen dacht ik bij mijzelf: Wat wil je nou? Dat was een wijze les.”

Vier maanden na de operatie, in januari 2023, bereikt Jelle zijn streefgewicht van 95 kilo, een mijlpaal die zijn leven heeft veranderd. “Ik wilde dat ik deze beslissing tien jaar eerder had genomen. Ik kan alles weer aan. Ik heb veel meer energie, ben actief in de sportschool en speel voetbal met mijn kleinkind. Ik had het altijd hartstikke druk met van alles, maar ik had het veel makkelijker druk kunnen hebben.”

Ook op gebied van gezondheidsklachten boekte Jelle winst. “Ik had diabetes type 2, maar ik ben nu van de medicatie af. Mijn bloeddruk was veel te hoog en die is nu als van een jonge vent. De scores zijn prima.” Jelle grijpt zijn vest: “en dit, alles is vernieuwd. Van 5XL naar XL.”

Voor zijn pensioen was hij werkzaam in het onderwijs. “Ik was altijd inactief in de omgang. Op het plein speelde ik niet, nooit eens gekkigheid. Daarom zeg ik ook: Ik wou dat ik het eerder had gedaan. Ik was ook altijd bezig met omgeving scannen: waar kan ik zitten of tegen aanhangen. Ooit ben ik eens tijdens een opvoering van school door een kunststof tuinstoel gezakt, met al het publiek om mij heen. Ik schaamde me dood. En nu denk ik er nooit meer over na waar ik kan zitten.”

Na de operatie is het vasthouden van de nieuwe, gezondere leefstijl de volgende stap. “Het leefstijltraject en de psychologische begeleiding na de operatie vind ik heel goed. Het is ontzettend belangrijk dat er een stok achter de deur is, want de operatie blijft een hulpmiddel; je moet het ook zelf doen. Ik geloof nu dat de fase komt dat mijn gewichtsverlies stagneert, zoals voorspeld. Nu moet ik er om denken.”

Voor Jelle geen probleem, want hij wil nooit terug naar wat het was. “Ik heb nu zoveel energie. Ik ben actief als acteur/zanger in een theatergezelschap, ik ben voorzitter van Freonen (vrienden) van Tryater, gastheer bij ‘Vier het leven’, bestuurslid bij Stichting Wolf, productiecoördinator van de voorstelling ‘Door de ogen van mijn moeder’, bestuurslid Stichting Utjouwerij Frysk Toaniel (StUFT) en recensent cultuur bij het Friesch Dagblad. En ook nog man, vader en opa. Ik heb 150% meer energie en dit is het bewijs”, besluit Jelle met een glimlach.