Het verhaal van Rob, 39 jaar, 16 weken na zijn maagverkleining

Een confronterende wake-up call

Jarenlang had Rob last van psoriasis. Hij stopte met roken, viel af, werd weer zwaarder, maar zijn huid werd alleen maar slechter. “Ik kreeg zware medicatie, moest zelfs injecties in mijn buik zetten. Maar toen kreeg ik paniekaanvallen. Het ging gewoon niet goed.”

Na verschillende onderzoeken kwam het verlossende en tegelijk confronterende antwoord: zijn lever was in slechte staat. “Bij een FibroScan bleek mijn leverwaarde richting paars te gaan. Het hoogste risiconiveau. De arts zei: je hebt twee keuzes: óf je krijgt nu een maagverkleining, óf we gaan over een paar jaar op zoek naar een donorlever.”

Rob ging naar huis met een hoofd vol zorgen. “Maar één ding wist ik zeker: ik wil er zijn voor mijn kinderen. Dus de keuze was eigenlijk al gemaakt.”

In april 2024 startte Rob zijn traject bij het Centrum Obesitas Noord-Nederland. “Vanaf de eerste intake voelde ik me serieus genomen. De gesprekken met de psycholoog, de diëtist, de leefstijlcoach, het hele traject voelde doordacht en persoonlijk.”

En dat was nodig ook. “Je leert anders naar eten kijken, je leert gewoontes af, en vooral: je wordt mentaal voorbereid op wat komen gaat. Het is geen makkelijke weg, maar wel een belangrijke.”

Op 12 maart 2025 werd Rob geopereerd. “Ik had nog nooit een narcose gehad, dus ik vond het spannend. Maar het hele team stelde me gerust. Ze vroegen me waar ik het liefst aan dacht als ik in slaap zou vallen. Ik dacht aan mijn dochter van vijf, samen in het zwembad op vakantie, ouwehoerend in de zon. En met die gedachte viel ik in slaap."  

De operatie verliep goed. En het herstel? “Ik heb nauwelijks pijn gehad. Een beetje spierpijn misschien. Ik heb veel gelopen, veel bewogen. Eén nachtje in het ziekenhuis gebleven, en toen weer naar huis.”

Vanaf dat moment ging het snel: “In 16 weken verloor ik 31,5 kilo. Mijn broeken vielen letterlijk van mijn heupen. En voor het eerst in 11 jaar was ik weer bijna onder de 100 kilo.”

De veranderingen zitten niet alleen in de kilo’s. “Ik zweet niet meer bij elke kleine beweging. Ik kan in de zon zitten zonder oververhit te raken. Spelen met mijn kinderen gaat weer vanzelf. En ik voel me sterker dan ooit.”

Ook mentaal veranderde er veel. “Eerlijk is eerlijk: het is soms moeilijk te bevatten. Je ziet jezelf in de spiegel en denkt: wie ís die man? Je herkent jezelf amper terug op foto’s. Maar wat het allerbelangrijkst is? Ik voel me vrij, licht én gezond.”

Tijdens zijn traject begon Rob met het vastleggen van zijn reis op TikTok. “Toen ik zelf op zoek ging naar verhalen van mannen met een maagverkleining, vond ik bijna niks. Dus dacht ik: dan maak ik het zélf.”

Hij deelt open en eerlijk over het hele proces. de twijfels, de tips, de praktische dingen (“Neem een kussen mee voor de autogordel na de operatie!”), maar ook de successen. “Ik krijg veel reacties van mensen die het zelf overwegen. Als mijn filmpjes hen kunnen helpen, dan is dat goud waard.” 

Rob is open over de rol van zijn omgeving. “Mijn vrouw speelt een onmisbare rol in alles wat ik doe. Ze staat altijd voor me klaar. Of het nu gaat om praktische zaken als boodschappen en koken, of om emotionele steun. En op werk weten collega’s dat ik het traject volg. Dat is zó belangrijk.”

Voor Rob is het duidelijk: “Zonder steun wordt het moeilijk. Dus praat erover, betrek je omgeving, en wees niet bang om hulp te vragen.”

Op het moment van het interview is het Rob is het 16 weken geleden dat hij geopereerd is, maar het voelt soms alsof het een jaar is. “Het gaat zó snel. Dat is misschien wel het enige waar ik niet op voorbereid was: hoe snel alles verandert. Zowel lichamelijk als mentaal.”

En hoe hij zich nu voelt?

“Gezonder, sterker én dankbaar. Dat ik deze keuze heb durven maken. Dat ik nu anderen kan inspireren. En dat ik gewoon weer met mijn dochter in het zwembad lig, zonder me zorgen te maken over hoe ik eruit zie".

Wil je Rob zijn reis volgen op TikTok? Je vindt hier zijn account.